Emoties en loslaten
Kennen jullie dat gevoel? Je kind durven loslaten voor een scoutskamp. Deze zomer was ik er echt niet klaar voor om mijn prinsesje, toen 6 jaar, op scoutskamp te sturen. Mijn hart ging te keer bij de gedachten om haar 6 dagen los te laten.
Op een plek die ik niet ken. Naar een plek sturen waar andere laaiende kinderen rond haar lopen. Haar een fantastische week te geven.
Oh nee, ik, als moeder was daar nog niet klaar voor. Want mijn gedachten gingen constant “wat als dit, wat als dat…”
Ook kon ze niet zwemmen.
Ja, ik geef toe, ik was heel bang maar vooral, ik kon haar niet los laten.
Open deuravond
Begin oktober was er een opendeuravond bij de Scouts. Tijdens die avond konden we kennismaken met de leiders.
We waren die avond met 3 mama’s uit prinsesje haar klas.
Oh wat voelde ik me veilig toen ik met hen aan het praten was. Ze begrepen mijn angst en het loslaten. Ook omdat ik vroeger wat slechte ervaringen heb beleefd van een andere jeugdbeweging.
Wauw, 17, 18, 19 jaar zijn deze scoutsleiders. Zo veel begrip. Dit bewijst hoe zorgzaam de jeugd van tegenwoordig is voor onze spruitjes (kinderen).
Scoutskamp = babystappen
Daarnaast gaven de scouts mij ook een fijn gevoel omdat ze kampen in kleine stappen aanpakken:
- eerst een mini weekend met overnachting in het najaar op de scoutsterreinen zelf
- dan een scoutsweekend met 2 overnachtingen op verplaatsing in het voorjaar.
- en dan 5 nachten ook op verplaatsing
Zo kunnen onze kinderen zich stap voor stap aanpassen aan de zomerkampen.
1ste mini scoutsweekend
De datum had ik netjes in mijn agenda gezet.
Prinsesje was laaiend enthousiast maar tegelijkertijd vond ze het best spannend.
2 weken voordat het scoutskampje was, kregen we alle informatie om haar in te schrijven.
Thema “ruimte”
De ruimte, wauw dacht ik bij mijzelf. Zo leuk.
Ik vroeg aan hubbie of hij zo een witte overall kon meebrengen van zijn werk. Want ik had eigenlijk geen zin om iets te maken voor prinsesje.
MAAAAAARRRR…DIE ANGST EN CONTROLE!
Kwamen weer naar boven:
- stel dat hubbie het vergeet na zijn verlof
- stel dat ik meer werk heb dan ik eigenlijk wilde
- …
Zelf een kostuum maken
En zo begon ik weer aan een nieuw naai-avontuur.
Ik had wat ideeën in mijn hoofd.
Haar outfit heb ik uit het boek van Straight Grain genomen. Haar patronen vind ik echt geweldig. Ze legt alles heel goed uit.
Voor de broek koos ik de Ellington en voor het bovenstuk nam ik de Toots T-shirt.
Qua stof nam ik een zilveren carnaval stof die heel goedkoop was.
Maar eigenlijk had ik er al dik spijt van dat ik zo een stofje had gekocht. De stof was echt verschrikkelijk om mee te stikken. Elke naad kwam regelmatig terug los. Ondertussen tikt mijn tijd… Uiteindelijk is het vrijdagavond nog afgeraakt.
Met een bang hart mocht prinses haar austronautenpak passen en konden we ineens een fotoshoot doen. Ik had nog een raket staan in de garage. Dat zorgde ervoor dat we een toffe fotoshoot konden doen.
De raket staat ondertussen bij de scouts. Zij waren er heel blij mee en mijn hubbie ook want er staat weer wat minder rommel in de garage 😉




