Aftellen naar Sinterklaas:
We telden de laatste weken echt af naar Sinterklaas. We zitten heerlijk in die spannende sfeer. Al twee weken beluisterden wij dag in dag uit Sinterklaasmuziek. Gedichten worden heerlijk voorgedragen. Zoals elk kind, heeft ook mijn prinsesje vragen over Sinterklaas. Helemaal logisch. Als ouder moet je voor die vragen openstaan. Ze vraagt aan mij wie die Sint is. Bestaat hij echt?
Sinterklaas was oorspronkelijk een man die in Turkije woonde. Deze man had goede daden gedaan. Daarom denken we aan die goede man en vieren we dit feest elk jaar opnieuw. Al de Sinten die we zien, zijn eigenlijk hulp Sinten.
Ze stelt nog andere vragen zoals “komt de Sint ook echt uit Spanje?” Ik laat haar nadenken. Waarom laat ik haar nadenken? Zo kan u als ouder zien of het nodig is om de waarheid te vertellen of niet. Mijn hartje maakte een sprongetje bij haar antwoordt als ze zegt dat hij uit Spanje komt.
Heisa rond Zwarte Piet:
Een paar dagen geleden, hebben wij heel hard gelachen. Heel spontaan zei ze: ”hé, eigenlijk lijk jij wel op Zwarte Piet. Ja, jij bent Zwarte Piet, want jij bent ook zwart. Maar wel niet zo donker.”
Op zo een moment kan u als ouder, kiezen:
- meegaan in haar fantasie
- boos worden en haar mond dichtsnoeren.
Haar manier van denken vind ik echt geweldig.. Ik wil samen met haar van deze mooie momenten genieten. Nee, het raakt mij niet dat ze mij vergelijkt met een Zwarte Piet. Daarom lachen we dubbel zo hard. Omdat ik er plezier in heb, glundert ze nog meer van plezier. Ze pakt mij vast en zegt dat ik geen Zwarte Piet kan zijn. Ik ben wel haar mama. Ze geeft mij een dikke knuffel en we doen verder met kleuren. Hier maken wij geen heisa over Zwarte Pieten ondanks het feit dat ze soms wel raar opkeek wanneer we een blauwe Piet tegenkwamen in de winkel.
Jammer genoeg maken wij als grote mensen er zo veel heisa over. En dat voor een kinderfeest! Geen Zwarte Pieten, maar schoorsteenpieten, gekleurde pieten. De dikke en rode lippen die naar de Afrikaanse roots van zwarte mensen verwijzen, kunnen mogelijk wel kwetsend zijn. Maar hé, het is nog steeds een kinderfeest zonder verdere bijbedoelingen. Een feest waar we van moeten genieten. Kinderen maken daar geen probleem van, maar wij wel. Het is de manier waarop u uw kind opvoedt. Geloof me maar, ik weet echt wel wat racisme is. Maar die zaken leren de kinderen van hun ouders. Van volwassen mensen. Over racisme zal ik later nog iets over schrijven.
Meneer Broudery:
Laat ze maar heerlijk fantaseren en ga mee in hun fantasie. Hoe meer ze kunnen fantaseren, hoe beter het soms is voor hun geheugen. Maar toch is er weer iemand die daar anders over denkt.
Meneer Broudery vindt dat we: “nogal lichtzinnig omspringen met het beliegen en bedriegen van onze kinderen”. “Kinderen worden jaar op jaar bedrogen en voorgelogen door zowat iedereen die ze vertrouwen. Hun lichtgelovigheid wordt schaamteloos uitgebuit, hun kritische vragen worden met smoesjes afgewimpeld en met valse ‘bewijzen’, zoals half aangevreten wortels en verdwenen suikerklontjes. Kosten noch moeite worden gespaard om de jaarlijkse intocht te ensceneren, om het allemaal levensecht te doen lijken”
Ik begrijp de redenering wel, maar anderzijds, is het een kinderfeest. Af en toe moeten we meer meegaan met de fantasie van het kind. Want uiteindelijk hoort fantasie nu eenmaal bij het opgroeien van een kind. Waarom wordt over alles in deze tijd zo nagedacht en waarom maken we er allemaal problemen van ? Wat gaan we nog afnemen van onze kinderen ? Wat gaat u tegen uw kinderen zeggen als we op een dag Sinterklaas afschaffen? Is er iemand die er bij stil staat, dat als wij zo verder gaan doen we de kinderen bang gaan maken om te genieten en vrij te spreken.
Ik zucht en vraag me af naar welke tijd we gaan?
Soms denk ik echt “we gaan naar een tijd waar we alles stiekem moeten doen.” Zeg nu zelf, als we iets niet mochten van onze ouders, dan deden we dat juist wel, maar stiekem.
Opkomen voor je mening is goed, maar denk a.u.b. even aan de gevolgen voor de kinderen. Het is nog steeds een kinderfeest en dat uw kind er niet van zou kunnen genieten, vind ik zo jammer. Zijn we echt zo lichtgevoelig? Of willen we net onze kinderen te hard beschermen?
Vieren die druktemakers ook het kinderfeest?
Die vraag stel ik mezelf vaak. Mensen die er zo een heisa maken, hebben zij kinderen? Hoe leggen zij het uit aan hun eigen kinderen? Dat Zwarte Piet vanaf nu enkel besmeurd mag zijn door roet in de schoorsteen ? Dat hij alle kleuren van de regenboog moet hebben ?
Er komen emoties bij mij op:
Wanneer ik de nieuwsartikelen lees, dan begin ik verdrietig te worden. Mensen boycotten het feest. Ik begrijp dat je je stem wilt laten horen, maar laat de kinderen van zo een dag genieten. Je kan heel het jaar door op straat komen en je stem laten horen.
Ben ik de enigste die denkt “grappig, iedereen roept en tiert over pieten”, maar ondertussen worden we constant belogen, bedrogen en gemanipuleerd door machtige mensen die ons land regeren. Daarvoor komt geen volk op straat om te betogen.
Al een week staat haar schoentje klaar. Sinterklaas en Zwarte Pieten worden verwend door prinsesje haar kunstwerkjes.
Prinsesje is overgelukkig met haar nieuw speelgoed. Speelgoed dat bijna allemaal een tweede leven gaat krijgen door ons. Zo houden wij aan onze ecologische plan.